Chongqing gold mechnical and electrical equipment Co., Ltd

IMO 2010 FTP CODE SCHIPBRANDTEST Brand is een van de meest dodelijke bedreigingen voor schepen die in internationale wateren varen. Vanwege de afgesloten ruimtes en beperkte ontsnappingsroutes kan een brand zich snel verspreiden, met verwoestende gevolgen. Bijgevolg leggen de Safety of Life at Sea (SOLAS) Conventie van de International Maritime Organization (IMO) en de International Fire Test Procedures (FTP) Code strenge eisen op aan de brandwerendheid van maritieme materialen. De 2010 FTP-regels werden officieel geïmplementeerd op 1 juli 2012. Ze reguleren het testen en goedkeuren van brandwerende maritieme materialen en brandwerende constructies in hoofdstuk II-2 van de SOLAS-conventie. Naast de technische updates van verschillende onderdelen, hebben de regels de originele MSC.61(67), MSC.101(73) en de verspreide normen waarnaar ze verwijzen, geïntegreerd, zodat scheepswerven, ontwerpers, goedkeurders, fabrikanten en externe type testorganisaties een duidelijker en intuïtiever begrip hebben. Volgens de wijziging die in 2004 (MSC.173 (79)) werd aangenomen, verfijnt Deel III verder de testnormen voor verschillende brandwerendheidsniveaus en voegt het speciale bepalingen toe voor snelle vaartuigen (Delen 10 en 11), waarbij de testmethoden voor vlamvertragende materialen en brandwerende scheidingswanden worden verduidelijkt. De herziening van de FTP-code van 2010 versterkt de internationale uniforme normen en vereist dat alle scheepsmaterialen worden gecertificeerd door door de IMO goedgekeurde testbureaus om wereldwijde consistentie te garanderen. Brandtestomvang van IMO 2010 FTP CODE De IMO 2010 FTP Code (Fire Test Procedure Code) is de kernstandaard voor de certificering van brandwerende maritieme materialen. Deel 1 test de onbrandbaarheid van materialen bij 750°C met behulp van een buisvormige oven, waarbij een massaverlies van ≤50%, een temperatuurstijging van ≤30°C en geen aanhoudende verbranding vereist zijn. Deel 2 gebruikt een conuscalorimeter (25/50 kW/m² straling) om de rookdichtheid en giftige gassen (CO, HCl, HCN, enz.) te beoordelen om de veiligheid bij evacuatie te garanderen. Deel 3 gebruikt grote verticale/horizontale brandovens om de brandintegriteit en isolatieprestaties van A/B/F-klasse indelingen te testen volgens de ISO 834-standaardcurve (bijvoorbeeld A-60 vereist een onbeschermde oppervlaktetemperatuurstijging van ≤140°C in 60 minuten). Deel 5 meet de vlamverspreiding van oppervlaktematerialen met behulp van stralingspanelen (50,5 kW/m²) om de warmteafgifte en het brandende druipen te beheersen. Deel 10, speciaal ontworpen voor snelle vaartuigen, combineert full-scale kamertests met conuscalorimetrie om de algehele brandbeheersingscapaciteit van brandwerende materialen te beoordelen. Afbeelding minimaliseren Afbeelding bewerken Afbeelding verwijderen FTP Code Deel 1, Niet-ontvlambaarheidstest Doel Deze certificering controleert of een materiaal niet brandt of ontvlambare gassen produceert bij hoge temperaturen (750°C). Het is de primaire certificering voor alle brandwerende materialen aan boord van schepen (zoals A/B/C-klasse indelingen), om ervoor te zorgen dat ze geen verbranding ondersteunen in een brand. Toepasselijke materialen Constructiematerialen: staal, aluminium, glas Isolatiematerialen: minerale wol, keramische vezels Composieten: panelen, pijpleidingisolatie Interieurmaterialen: vloeren, wandbekleding Testprocedure Voorbereiding van het monster: 5–10 monsters (homogeen of heterogeen), gedroogd (105 ± 2°C of 500 ± 20°C om organisch materiaal te verwijderen). Test: Plaats het monster in een oven en verwarm gedurende 30 minuten. Noteer het volgende: Aanhoudende brandtijd (een vlam > 10 seconden wordt als ontvlambaar beschouwd). Temperatuurstijging in het midden van het monster (via thermokoppel). Massaverlies (gewogen voor en na). Omgeving: Testkamertemperatuur 10–30°C, relatieve vochtigheid 20–70%. Acceptatiecriteria Aanhoudende verbranding: ≤ 10 seconden. Temperatuurstijging: ≤ 30°C in het midden van het monster, ≤ 50°C in de oven. Massaverlies: ≤ 50% (homogeen) of ≤ 50% (gemiddeld voor heterogene lagen). Mislukking: Elk monster brandt > 10 seconden of de temperatuurstijging/het massaverlies overschrijdt de gespecificeerde waarde. Toepassing Alle A/B/C-klasse indelingen: schotten, dekken, deuren en ramen moeten eerst Deel 1 doorstaan. Kabelmantel- en isolatiematerialen: Zorg ervoor dat ze niet-ontvlambaar zijn en voldoen aan SOLAS II-2/9. Certificering: Een Certificate of Type Approval (COA) afgegeven door een geaccrediteerd laboratorium (bijv. Intertek) is vereist, met een geldigheidsduur van ≤ 5 jaar. Normen IMO FTP Code Bijlage 1, Deel 1 ISO 1182:2010 (Niet-ontvlambaarheidstestmethode) USCG 46 CFR 164.109 Testapparatuur Afbeelding minimaliseren Afbeelding bewerken Afbeelding verwijderen De ISO 1182 niet-ontvlambaarheidstestoven is een gespecialiseerd apparaat dat is ontworpen om de niet-ontvlambare eigenschappen van bouwmaterialen en -producten te evalueren, in overeenstemming met ISO 1182:2020 en gelijkwaardige internationale normen zoals EN ISO 1182, BS EN ISO 1182, ASTM E136 en IMO FTP Code Deel 1. Werkend bij een precieze 750°C, test het cilindrische monsters (45 mm diameter, 50 mm hoogte) om de temperatuurstijging (≤ 50°C voor oven, oppervlak en midden), aanhoudende vlammen (geen voor A1, ≤ 20 seconden voor A2) en massaverlies (≤ 50% voor A1) te meten, waardoor naleving van brandveiligheidsclassificaties zoals Euroklasse A1 en A2 wordt gewaarborgd. Op grote schaal gebruikt in de bouw-, spoorweg-, maritieme en luchtvaartindustrie, beschikt deze oven over geavanceerde dubbele thermokoppels, geautomatiseerde temperatuurregeling en real-time data-acquisitie, waardoor deze essentieel is voor het certificeren van materialen in toepassingen met een hoog brandrisico. FTP Code Deel 2, Rook- en toxiciteitstest Doel Om de rookdichtheid en giftige gassen die worden gegenereerd door brandende materialen te evalueren om de zichtbaarheid (het faciliteren van evacuatie) en lage toxiciteit (het verminderen van het risico op vergiftiging) tijdens branden te garanderen, met name cruciaal voor passagiersschepen (>12 passagiers). Toepasselijke materialen Interieurmaterialen: vloeren, tapijten, muren, plafonds Kabelmantel: Low-Smoke Zero-Halogen (LSOH) kabels Meubels: zitplaatsen, beddengoed Isolatiematerialen: pijpen, isolatie van de machinekamer Testprocedure Voorbereiding van het monster: 9 monsters (3 condities × 3 replica's), geconditioneerd gedurende 24 uur. Testomstandigheden: 25 kW/m² met pilootvlam 25 kW/m² zonder pilootvlam 50 kW/m² zonder pilootvlam Test: Blootstelling gedurende 10–20 minuten, registratie: Lichtdoorlatendheid (bereken maximale rookdichtheid Dm om de 15 seconden) Gasconcentratie bij maximale rookdichtheid (FTIR-bemonstering). Omgeving: Testkamer met goede ventilatie, luchtsnelheid < 0,2 m/s. Acceptatiecriteria Rookdichtheid: Accommodatiegebieden: Dm ≤ 200 Andere gebieden (bijv. machinekamer): Dm ≤ 400 Giftige gassen (piekconcentratie, ppm): CO ≤ 1450 HCl ≤ 150 HCN ≤ 140 HBr/HF ≤ 600 SO₂ ≤ 120 (Passagiersschip) / 200 (Vrachtschip) NOx ≤ 350 Mislukking: Elke conditie overschrijdt de norm. Toepassing Passagiersschepen: Verplichte Low Smoke Zero Halogen (LSOH) en zorg voor zichtbaarheid van evacuatie routes > 60%. Kabels/interieurs: Verminder giftige gascorrosie tot apparatuur en personeelsrisico's. SOLAS-naleving: II-2/5.3 (Material Smoke and Toxic Control). Normen IMO FTP Code Bijlage 1, Deel 2 ISO 5659-2:2017 (Rookdichtheid) ISO 19702:2015 (Toxic Gas Analysis) IEC 61034-2 (Kabelrookdichtheid Referentie) Testapparatuur

EN 16989 Verklaring. EN 16989:2018 en EN 45545-2:2020 In bijlage A en B van EN 45545-2:2013+A1:2015 wordt de volledige brandtest van de stoel ingevoerd, waarbij drie groepen beschadigde stoelen worden getest, maar niet het geval van niet-beschadigde stoelen.Het bleek dat de stoelen die aan EN 45545-2 HL3 voldeden alleen individueel aan BS 6853 klasse Ia voldeden., wat leidt tot de toepassing van verschillende testregimes en tot diametraal tegengestelde testresultaten.de testresultaten voor de beschadigde stoelen waren slechter dan die voor de niet beschadigde stoelen, maar er waren ook gevallen waarin de ongeschonden stoelen een slechtere verbrandingsprestatie hadden dan de beschadigde stoelen. Om deze redenen heeft het CEN/TC 256-spoorwegcomité de testmethode voor de brandgedragstest van complete stoelen opnieuw opgesteld om gedetailleerde bepalingen te bevatten voor de brandtest van complete stoelen,met verschillende wijzigingen en toevoegingen aan de brandbron, vandalisme, testmodus, steekproefvereisten, steekproefopstelling, testprocedure en verificatieprocedures en -vereisten voor de kalibratie van apparatuur, enz., en werd in februari 2018 goedgekeurd,officieel gepubliceerd als EN 16989:2018 in juni 2018. Doel van EN 16989 EN 16989 bevat een gestandaardiseerde methode om: Bepalen van het vuurgedrag: Beoordeel hoe een compleet treinstel (inclusief bekleding, hoofdsteun, armsteun en stoelkas) reageert wanneer het wordt blootgesteld aan brand, met de nadruk op warmteafgifte, rookopwekking en vlamverspreiding. Evalueren van de weerstand tegen vandalisme: Beproef het vermogen van de stoel om opzettelijke schade te weerstaan die van invloed kan zijn op de brandprestaties. Zorg voor naleving: Voldoen aan de brandveiligheidseisen van EN 45545-2 voor spoorwegvoertuigen, met name voor passagiersstoelen, om brandrisico's tot een minimum te beperken en de veiligheid bij evacuatie te verbeteren. De norm is van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat materialen die in spoorvoertuigen worden gebruikt, niet aanzienlijk bijdragen aan brandgevaar, vooral in scenario's met een hoog risico, zoals tunnels of overvolle treinen. Voorschriften voor stoelen in EN 45545-2 In EN 45545-2:2020 wordt de eerdere inhoud van de volledige brandtest van de stoel in de bijlagen A en B geschrapt en wordt de testmethode officieel verwezen naar EN 16989:2018. Bovendien bevat EN 45545-2:2020 bepaalde eisen voor complete passagierszitjes en hun materialen: Voor niet-gepolsterde stoelen gelden twee principes om aan de eisen te voldoen. Alle oppervlaktes moeten voldoen aan de voorschriften van R6, d.w.z. stoel, voor- en achterste rugleuning, armleuningen, enz. Als alternatief moeten de stoel en de rug van de rugleuning aan de voorschriften van R6 voldoen.De volledige stoel moet aan de voorschriften van R18 voldoen.. Voorschriften van EN45545-2 R6 Voorschriften van EN 45545-2 R18 Voorschriften van EN 45545-2 R21 Voor stofferde stoelen: De complete stoelen moeten voldoen aan de voorschriften van R18, de testmethode verwijst naar EN 16989:2018. Bovendien moet de stoel vóór de brandtest worden getest met snij-vandalisatietoets.Na het snijden vandalisme, wordt de lengte van de snee gemeten om het niveau van vandalisme te beoordelen. EN 16989 Brandproef voor voertuigzitjes Brandtesten met stoelen kunnen worden vernield. Er zijn vier brandproeven vereist indien de stoel geheel of gedeeltelijk moet worden vernield. Er moeten twee brandtests worden uitgevoerd met de stoel in een vernielde staat. Er moeten twee brandtests worden uitgevoerd met de stoel in een ongestoorde toestand. Brandtesten met zitplaatsen mogen niet worden vernield. Er moeten twee brandproeven worden uitgevoerd overeenkomstig punt 7 met de stoel in een ongestoorde staat. EN 16989 Brandproefprocedure Testinstelling Testomgeving: de test wordt uitgevoerd onder een calorimetrisch systeem met een uitlaatkap en uitlaatleidingen van roestvrij staal, waardoor een goed geventileerde toestand met een uitlaatstroom van 1,2 m3/s wordt gewaarborgd. Ontstekingsbron: als ontstekingsbron wordt een met propaan aangedreven brander van 15 kW gebruikt, die een realistisch brandscenario simuleert. Testmonster: een complete stoelassemblage, met inbegrip van bekleding, hoofdsteun, armsteun en stoelschaal, wordt getest. Vandalismesimulatie: de stoel wordt onderworpen aan een snij-vandalisme-test om opzettelijke schade te simuleren.omdat beschadigde materialen zich in een brand anders kunnen gedragen. Teststoelconditionering. Test stoel snijden vandalisme. Teststoelpositie onder de rookkap. Branderpositie op de teststoel. EN 16989 instrumentatie- en apparatuurstabilisatie, uitlaatgasstroom moet 1,2 m3/s zijn. Start van het gegevensverzamelsysteem. Branderontsteking en vlamtoepassing, open vlam van 15 kW, toepassingstijd van 180 tot 360 s vanaf het begin van de teststart. Test continu tot 1560s. Metingen: de belangrijkste gemeten parameters zijn: Warmteafgifte (HRR): de snelheid waarmee tijdens de verbranding warmte vrijkomt, gemeten in kW/m2. Maximale gemiddelde warmte-uitstoot (MARHE): een kritische maatstaf voor de beoordeling van de brandintensiteit, eveneens in kW/m2. Totale rookproductie (TSP): de hoeveelheid rook die wordt gegenereerd en die van invloed is op de zichtbaarheid en veiligheid tijdens de evacuatie. Vlamhoogte: De mate waarin de vlam zich heeft verspreid, wat aangeeft hoe snel een vuur zich kan verspreiden. Als u meer informatie nodig heeft, zoals specifieke testcriteria, aankoop van apparatuur of vergelijking met andere normen, laat het me dan weten!

De uitvinding van de kegelcalorimeter Er zijn veel testmethoden om de brandprestaties van materialen te beoordelen, zoals de Small Flame Source Test (ISO 11925-2), de Oxygen Index (LOI) Test (ISO 4589-2, ASTM D2863),Horizontale en verticale ontvlambaarheidstest (UL 94), NBS Smoke Density Test (ISO 5659-2, ASTM E662).alleen de prestaties van een materiaal onder bepaalde testomstandigheden beoordelen, en kan niet worden gebruikt als basis voor de beoordeling van het gedrag van een materiaal in een echt vuur. Sinds de uitvinding in 1982 is de kegelcalorimeter erkend als een testinstrument voor de uitgebreide beoordeling van de brandweerstand van materialen. Het heeft het voordeel dat het in vergelijking met de traditionele methoden uitgebreid, eenvoudig en nauwkeurig is: het kan niet alleen de warmteafgifte meten, maar ook de rookdichtheid, massaverlies,ontvlambaarheid, en andere parameters in een test. Bovendien, the results obtained from the cone calorimeter test correlate well with large-scale combustion tests and are therefore widely used to evaluate the flammability performance of materials and assess fire development. Standaardnaleving De kegelcalorimeter is een van de belangrijkste vuurproefinstrumenten voor het bestuderen van de verbrandingseigenschappen van materialen en wordt gebruikt door vele landen, regio's,en internationale normalisatie-organisaties op het gebied van bouwmaterialen, polymeren, samengestelde materialen, houtproducten en kabels. ISO 5660-1 ASTM E1354 BS 476 Deel 15 ULC-S135-04 Het principe van de kegelcalorimeter Warmteafgifte Het beginsel van warmteafgifte is gebaseerd op het feit dat de netto warmte van de verbranding evenredig is met de voor de verbranding benodigde hoeveelheid zuurstof, ongeveer 13.1MJ warmte wordt vrijgegeven per kilogram zuurstof dat wordt verbruikt. Specimens in the test are burned under ambient air conditions while being subjected to an external irradiance within the range of 0 to 100 kW/m2 and measuring the oxygen concentrations and exhaust gas flow rates. Rookvrijstelling Het beginsel van de rookmeting is gebaseerd op de intensiteit van het licht dat door een volume verbrandingsproducten wordt doorgegeven als een exponentieel afnemende functie van de afstand.De rookverduistering wordt gemeten als het deel van de laserlichtintensiteit dat door de rook in de uitlaat wordt doorgegeven.Deze breuk wordt gebruikt om de uitstervingscoëfficiënt te berekenen volgens de wet van Bouguer.De proefpersonen in de test worden verbrand onder omgevingsluchtomstandigheden en worden blootgesteld aan een externe straling in het bereik van 0 tot 100 kW/m2 en wordt de rookverduistering gemeten., en uitlaatgasstroom. Massaverlies De proeven in de test worden boven het weegapparaat verbrand terwijl ze worden blootgesteld aan een externe straling in het bereik van 0 tot 100 kW/m2 en de massaverliesgraad wordt gemeten. Verslagen De testgegevens kunnen worden berekend voor de warmteafgifte per blootgesteld gebied of per kilogram materiaal dat tijdens de test is verloren gegaan, de totale warmteafgifte,rookproductie per blootgesteld gebied of per kilogram materiaal dat tijdens de test verloren gaat, totale rookproductie, massaverlies en totale massaverlies. Tijd tot aanhoudende ontvlamming en blussing, TTI, in seconden Verwarmingsvrijstelling, HRR, in MJ/kg, kW/m2 Gemiddelde warmteafgifte in de eerste 180 en 300 jaar, in kW/m2 Maximale gemiddelde warmte-uitstoot, MARHE, in kW/m2.s Totale warmteafgifte, THR, in MJ Verlies van massa, in g/m2.s Rookproductiepercentage, SPR, m2/m2 Rookproductie, TSP, in m2 Kegelcalorimeterapparatuur Kegelvormige elektrische radiator met een stralingsopbrengst van 100 kW per vierkante meter. Bewaarinrichting voor bestraling en warmte-stroommeter. Wel warmte-isolatie ladingcel. Uitlaatgassystemen met luchtstroommeters. Verbrandingsgasmonsternamingsysteem met filterinrichting. Gasanalysator, met inbegrip van O2, CO- en CO2-concentratie-analysator. Meesysteem voor het meten van rookverduistering. Zelfkalibratiesysteem. - Gegevensverzamelingssysteem. Operatiesoftware. Toepassing Evaluatie van de verbrandings eigenschappen van materialen de verbrandingsgevaren van het materiaal worden beoordeeld op basis van de testgegevens van de test met de kegelcalorimeter (bv. HRR, HRR-piek, TTI, SPR, enz.),en de geschikte materialen te identificeren voor gebruik in verschillende toepassingen. Mechanisme van vlamvertrager Door middel van herhaalde tests en vergelijking van testgegevens kan de samenstelling van materialen worden geoptimaliseerd om materialen met betere vlamvertragende eigenschappen te verkrijgen. Brandmodelstudie Door de hitteafgifte, de rookafgifte van brandende materialen, de trendanalyse of de koppeling aan een middelgroot testmodel (ISO 9705) te analyseren, worden verschillende soorten brandmodellen vastgesteld. Samenvatting De kegelcalorimeter biedt een methode voor het beoordelen van de warmteafgifte en de dynamische rookproductie van proeven die met een externe ontsteking aan bepaalde gecontroleerde stralingsniveaus worden blootgesteld.Het is een cruciaal instrument in brandonderzoek en onderzoek dat meer herhaalbaar is., meer reproduceerbaar en gemakkelijker te voeren.